Bugün dünya insan hakları günü. Dünyanın farklı coğrafyalarında milyonlarca insan bilinçli ve sistemli şekilde işkence görüyor. İnsan olması nedeniyle hak ettiği hakları elinden çalınıyor. Çoğu zaman silah zoruyla, çoğu zamanda farklı argümanlar kullanılarak hakları elinden alınıyor.
Çok uzaklara gitmeye gerek hemen sınırımızda Yunanistan düzensiz göçmenleri darp edip, değerli tüm eşyalarına el koyarak Türkiye’ye geri itiyor. Bu popülist bir yaklaşım ya da milliyetçi bir bakış açısı değil. Kendi gözlerimle gördüğüm bir hadise. Bunun dışında yine ülkemizin sınır komşusu Suriye’nin kuzeyinde terör örgütü PKK’nın hâkim olduğu bölgede insan haklarından söz edilebilir mi? Ailelerin evlatlarını zorla askere alan, sebep yokken insanları öldüren terör örgütünün yaptığı insan hak ihlallerini saymakla bitiremeyiz. Medeniyetin ilerlediğini düşündüğümüz bu yüzyıl hak ihlalleri açısından çok ama çok kirli…
Neyse… Siyaset arenası ısındıkça söylemlerin dilleri de çirkinleşiyor. Hatta meclis kürsüsünden hakaretamiz sözler söyleniyor ve toplumda hoş karşılanmayan el hareketleri yapılıyor. Milleti temsil eden vekillerimiz zıvanadan çıkmış durumda. Nefret söylemleri artıyor.
Sanki dünya yeterince kötü değilmiş gibi bir de bilinç sahibi varlık olan biz insanların ruhu kötü olanlarıyla da uğraşmak ve aynı havayı solumak zorunda kalıyoruz. Kötülerin motivasyon kaynağı ne olabilir? Gerçekten çok merak ediyorum.
Sevgiyle ve umutla kalın
İpek Esma Çeşme
