Sahabeden birisi, “YâResûlallah bana abdest hakkında bilgi verir misin !”dedi.Peygamberimiz de şunları söyledi: “İçinizden hanginiz abdest almaya başlar, ağzına ve burnuna su verirse, ağzına ve burnuna verdiği su geri akınca o su ile birlikte ağzının ve burnunun günahları da akar gider. Arkasından yüzünü yıkayınca geriye akan su ile birlikte yüzünün günahları da akar gider. Sonra kollarını dirseklere kadar yıkayınca parmak uçlarından akan sularla birlikte ellerinin günahları da akar gider. Arkasından başını mesh edince saçlarının ucundan akan sularla beraber başının günahları da akar gider. Sonra ayaklarını topuklarına kadar yıkayınca geriye akan kirli su ile birlikte günahlar da ayakları üzerinden akar gider. Daha sonra kul ayağa kalkar, Allah’a lâyık olduğu şekilde hamd-ü sena eder; arkasından iki rekat namaz da kılarsa anasından doğduğu günkü gibi tüm günahlarından arınır.” buyurdu. (Ebûl-LeysSemerkandî, Sohbetler,s.254)
MÜMİN KİŞİ TEMİZ OLMALIDIR.
Temizlik; İslâm dininin en önemli özelliklerinden biridir. En büyük ibadet olan namazın asla
vazgeçilmez bir şartıdır.
İslâmda temizlik, biri beden, diğeri ruh temizliği olmak üzere ikiye ayrılır:
Bedenî temizlik (maddî temizlik); vücut temizliğinden elbise, mesken, mutfak, mefruşat, yatak, çevre,
hava-tabiat-deniz-akarsu temizliğine kadar uzanan temizliği kapsar.
Ruhî temizlik: İslamda asıl olan ruh temizliğidir. Bütün emirlerin, yasakların ve hükümlerin esas
maksadı, kalbin tasfiyesi ve ruhun temizlenmesidir. Ruh temizliği olmadan ruh sağlığına kavuşmak
mümkün değildir. Şeytana uyarak ve azgın nefsin peşine düşerek aşağılık arzuların tatmin edilmesi
suretiyle kirletilen ruh, kendisine bulaşmış olan kir ve pislikten kurtulmadıkça huzura kavuşamaz: Kin,
nefret, hırs, tamah, haset, bencillik, sevgisizlik, menfaatperestlik, kötülük etmek, tahrip etmek,
kirletmek, doğanın dengesini bozmak..v.b. zararlı tutum ve davranışlar ruhun kirlenmiş , paslanmış,
pislenmiş olduğunu gösterir. Bu kir ve paslardan arınıp kurtulmadıkça İslâm dininin güzelliğini,
hakikatlerini, yararlarını görmek mümkün değildir.
ÇOBAN ÇEŞMESİ
Ben doğada seni gördüm göreli,
Daima akarsın çoban çeşmesi!
Yıldızlar hep yanıp-sönüp duralı,
Suyunu dökersin çoban çeşmesi!
Kaynağın nerede, nasıl yetişir?
Rabbim vermiş zemzem gibi bereket!
Şırıltını melekler de işitir!
Başında daim canlılık-hareket!
Sana Yüce Tanrıdan rahmet diler,
Yeşil yapraklar, kelebekler, kuşlar!
Suyun içen kalbinden pası siler,
İnsanlar, koyun, kuzu, büyük başlar!
Her canlıdan hayır dua alırsın,
En kutsal sevaplar hep sana uyar!
Yağmurdan, buluttan hoşnut kalırsın,
OYTAN’ım, sana daim şükran duyar!
