Geçen yıl yine bu köşede ve aynı günlere denk gelen yazımda “Katliamı kutladık” başlığı altında uzunca bir yazı yazmıştım.
Yazıda neler yoktu ki?
“Dünya Emekçi Kadınlar Günü” nün neden 8 Mart olduğunu, 161 yıl öncesine kadar tarihi irdeleyip yaşanan katliamı ve sonrasında yaşanan olayları da uzun uzun yazmıştım.
Bunları tekrar yazma gereği duymuyorum…
Çünkü gerçekten emin değilim…
Ya eğlenmeyi çok seviyoruz…
Ya da okuyup araştırmaktan nefret ediyoruz bundan ciddi anlamda üşeniyoruzve “adı konulmuş herhangi bir gün” için göbek atmayı çok seviyoruz…
Hatırlayacağınız üzere ve yine aynı yazıda yazdığım gibi; Geçen yıl, Bir grup kadın, o gün açılışı yapılan “Kadın Emek Pazarı”nda ve Edirne Belediye Bandosu’nun çaldığı ezgiler eşliğinde, göbek atmıştı…
Olmamalıydı…
***
Bu yıl ise 8 Mart’ta ne oldu?
Çiçekçiler fazla mesai yaptı…
İyi de oldu…
Edirne Kadın Dayanışması üyeleri, ‘İşte de evde de özgürlük ve eşitlik’ dedi.
Ak Parti İl Başkanı İlyas Akmeşe ise; “Bir gün değil her gün Kadınlar günü” dedi.
İnanması zor ve hatta imkânsız…
Çünkü…
Sadece Edirne değil, Türkiye’nin hiçbir yerinde…
Yine yararlı ve çözüm odaklı bir çalışma yapılmadı…
Geçen yıl bahsettiğim üzere, hiç kimse kadınları karşısına alıp; iş, ev ve sokakta yaşadığı sıkıntıları dinlemedi ve çözüm bulmadı.
Sadece karanfiller, güller, buket buket çiçekler dağıtıldı…
Ahhh tabii bir de…
Kadınlar akşam vakitlerinde, eğlence mekânlarına akın edip bol bol göbek attı; rahatladı, ferahladı…
Oysa aynı dakikalarda…
Kadın Cinayetlerini Durduracağız Platformu’nun basına yansıyan olaylardan topladığı verilere göre, 2017 yılında 409 kadının öldürüldüğünü, 2018’in sadece Şubat ayında ise 47 kadının, erkek şiddeti sonucu hayatını kaybettiğini açıklamıştı.
“Kadın Emekçi Kadınlar Günü”müz çok ama çok kutlu oldu…
Hoş geldin 364 gün boyunca sürecek olan “Erkekler Günleri”
