Ne için hayal kurar insan ve ne için yaşar?
Hani derler ya, istediğimiz şeyler biz onlardan vazgeçince gerçekleşir, diye tam da öyle oluyor hakikaten.
Hayaller kurarsın, planlar yaparsın hatta en ince ayrıntısına kadar düşünürsün sonra bir bakarsın aklının ucundan bile geçmeyecek bir sebepten ötürü hepsi suya düşer.
Suya düşmekle de kalmaz, dibe batar.
Oracıkta da boğulmak ister insan. Yüreğinin ağırlığını verdiğinde çekip alabilecekmiş gibi.
Oysa çabalamadan geriye dönüp gitmiş olsak zaten bir dalga sayesinde vuracak kıyıya hayallerimiz. Ama o zaman da biz uzaklaşmış ve geriye dönmeyecek kadar gururlu oluyoruz işte.
Bir insanı sevmek de böyle bir şey.
Çok seversin, çok düşünür ve çok hayal kurarsın. ‘Olmaz’
Bunu anladığında iyileşir ve vazgeçersin. ‘Olur’
Aradaki çizgide oluşan ihtiyaçların, artık bitmiş ve senin için bir anlam ifade etmiyor olarak kalır.
Sonra bu döngü böyle devam eder. Ta ki senin gibi düşünen biri gelene kadar.
Bu yüzdendir ki, yaşam standartlarınızı etkileyen durumlar dışındaki hayalleriniz için asla plan yapmayın.
Gerçekleşmesini umut etmek demek, o şeyin aslında gerçekleşmeyeceği anlamına gelir.
Vazgeçmek ve düşünmemek ise onu size getirir.
