İSRAFTAN KAÇINMAK
Cuma Sohbetleri
Yüce Dinimiz İslam’ın huzurlu bir hayat için benimsediği prensipler vardır. Bunlardan bir tanesi de iktisat ve itidal içerisinde yaşamaktır. İktisat ve itidal; yeme, içme, harcama, konuşma vb. işlerde ölçülü olmaktır. Bunun zıddı ise israftır. İsraf; ihtiyaç sınırlarını aşmak, aşırı harcamalarda ve ölçüsüz davranışlarda bulunmak demektir.
Nitekim yüce Allah (cc) Kur’an-ı Kerimde kâmil mü’minlerin özelliklerini sayarken onların daima ölçülü olduklarını vurgulamakta ve şöyle buyurmaktadır: “ Onlar ki harcadıklarında ne israf ederler, nede cimrilik yaparlar, ikisi arasında orta bir yol tutarlar.” [i]
Allah tarafından bize bahşedilen bütün nimetler emanet olarak verilmiştir. Onun için biz bu nimetleri kullanma tarzımızdan, israf edip etmediğimizden ve bunları nerelere harcadığımızdan ahirette sorguya çekileceğiz. Konumuzla ilgili olarak yüce Allah şöyle buyurmaktadır “ O gün verilen nimetlerin hepsinden sorguya çekileceksiniz.”[ii]
Sevgili Peygamberimiz (sav) de “Kıyamet günü insanoğlu ömrünü nerede harcadığı, yaptığı işleri ne niyetle yaptığından, nasıl kazanıp nereye harcadığından, vücudunu ve sıhhatini nerede ve nasıl değerlendirdiğinden sorguya çekilmedikçe yerinden ayrılamaz”[iii] buyurmaktadır.
İnsan olarak çöpe atılan yiyecek, içecek ve eşyalardan tutunda, elektrik, su ve hatta zaman gibi sayısız nimetlerimizi israf ediyoruz. İnsanlar Allahın verdiği nimetleri hoyratça harcadıkları için küresel ısınma ve ekonomik krizler gibi pek çok sıkıntıdan şikâyet etmektedirler. Yarınlarımızın huzur ve mutluluk dolu olması, daha güzel bir dünyada yaşayabilmemiz için israftan kaçınmak zorundayız. Faturasını ben ödüyorum nasıl istersem öyle kullanırım demek, medeni insana yakışmayan bir tavır olmasının yanında, milli servetin heba edilmesi ve kul hakkının ihlalidir. Unutmayalım ki, bizim israf ettiğimiz bir lokma ekmeği, bir damla suyu geçtiğimiz günlerde Filipinlerde yaşanan tusunami felaketinden dolayı içmeye bir yudum temiz su bulamayan binlerce insan vardır. İsraf yaratanın bize verdiği nimetlere karşı saygısızlık ve nankörlüktür. İktisatlı olmak ise nimetlere gösterilen saygı ve şükürdür.
Sohbetimize bir ayet meali ile son verelim: “Akrabaya, yoksula, yolda kalmışa haklarını ver. Malını israf ile saçıp savurma zira saçıp savuranlar şeytanın dostlarıdır. Şeytan ise rabbine karşı çok nankördür.” [iv]
